ROZWAŻANIA DROGI KRZYŻOWEJ w DUCHU WOLI BOŻEJ
(wg Luizy Piccarrety)
I STACJA
Jezus zostaje skazany na śmierć
Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Ciebie,
Żeś przez krzyż swój święty świat odkupić raczył.
“Bądź wola moja” – woła Twoje umiłowane stworzenie, człowiek. “Ukrzyżuj Go, aby żyła moja wola!”. Człowiek sam siebie ustanowił sędzią, a to należy tylko do Ciebie, mojego Boga, Stwórcy i Pana. Role się odwróciły! I wciąż, i niezmiennie – twój człowiek nie chce Twojej Woli. Skazuje życie, Ciebie i Twoją Boską Wolę na śmierć. Czyniąc to, nie dostrzega, że oddaje się w ręce śmierci, cierpienia i ciemności.
Przyszedłeś, aby odkupić swojego człowieka, przywracając mu życie w Woli Bożej. Jesteś Bogiem, a stałeś się człowiekiem, aby człowiek, nie będąc Bogiem, mógł znów być w pełni Boski. Ukrzyżuj go” jest buntem, który jest w człowieku, gdy nie ma i nie chce Twojej Woli. Ty sam powiedziałeś: “Lecz to jest wasza godzina i panowanie ciemności“.(Łukasz 22,53)
Tam jednak, gdzie życie jest zgodne z Twoją Bożą Wolą, tam jest wolność i światło.
W Duchu Świętym oddaję Ci moją wolę, mój umysł, moje serce Jezu, aby przyszło Królestwo Twojej Boskiej Woli i zrealizował się Raj w duszach i na ziemi.
Ojcze nasz, któryś jest w niebie,…
Któryś za nas cierpiał rany….
Matko Boża, wyryj głęboko w mojej duszy rany Jezusa (lub inne zawołanie)
II STACJA
Jezus bierze krzyż na Swoje ramiona
Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Ciebie,
Żeś przez krzyż swój święty świat odkupić raczył.
Jezu, Ty bierzesz na siebie krzyż. Ten krzyż, który Twój człowiek dobrowolnie i świadomie wybrał, gdy odmówił posłuszeństwa Bogu i poruszył swoją ludzką wolę z własnych sił. Nadałeś znaczenie bezsensownemu krzyżowi, gdy dobrowolnie i świadomie wziąłeś go na Siebie. Chcesz odkupić człowieka, Twoje umiłowane stworzenie, aby mógł stać się Nowym Stworzeniem. W Swoim Człowieczeństwie bierzesz na siebie krzyż człowieka, aby nadać mu nowy wymiar i znaczenie w Twojej boskości. Ma on być znakiem zwycięstwa. Ludzka i Boża Wola spotkają się ponownie. Pojednają się ze sobą, czego znakiem jest poprzeczna i podłużna belka krzyża, które nałożone na siebie tworzą krzyż. Ty dajesz swemu człowiekowi życie w Bożej Woli, kiedy Boża Wola może poruszać ludzką wolą bez ograniczeń. Ty, Jezu, nie dajesz żadnej mocy swojej ludzkiej Woli. Działasz tylko i wyłącznie w Woli Bożej. W ten sposób idziesz naprzód z Krzyżem, niosąc Królestwo Twojej Bożej Woli w Twoim Najświętszym Sercu. Wprowadź Bożą Wolę we wszystkie moje działania, aby dusze mogły zacząć otwierać się na Twoją Świętą i Bożą Wolę.
Ojcze nasz, któryś jest w niebie,…
Któryś za nas cierpiał rany….
Matko Boża, wyryj głęboko w mojej duszy rany Jezusa
III Stacja
Jezus upada po raz pierwszy
Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Ciebie,
Żeś przez krzyż swój święty świat odkupić raczył.
Jezu, Ty prowadzisz dalej dzieło Boże. Jest to dzieło Miłości, ponieważ wszystko, co Bóg czyni, jest miłością, gdyż On jest Miłością. Stworzenie jest dziełem miłości, dziełem Boga, Twoim dziełem, Jezu.
Upadasz, ponieważ człowiek upadł. Bez Boga człowiek upada. Tylko Ty jesteś w stanie podnieść i wywyższyć Twojego człowieka, ponieważ jesteś Bogiem. Największą i najwyższą godnością, jaką obdarzasz swoją ludzką istotę, jest życie w Twojej Boskiej Woli. Jest to królewska godność Króla wszystkich królów, ponieważ Ty stworzyłeś człowieka na Swój obraz, na obraz Boga, na Swoje podobieństwo. Podobieństwo do Ciebie oznacza, że Twoje umiłowane stworzenie, człowiek, posiada Twoje Boskie Życie! Przez Ciebie, wcielone Słowo Boże, Syna Bożego, wszystko, co jest, jest. Ty jesteś Stwórcą wszystkich stworzonych rzeczy. Kontynuujesz swoją drogę i swoje dzieło, a nic i nikt nie jest w stanie Cię powstrzymać, bo tylko Ty jesteś Bogiem. Dla Ciebie wszystko jest możliwe! Wzywam do siebie wszystkie czyny, które Ty, Jezu, przeżyłeś dla mnie tu na ziemi w Swoim Człowieczeństwie i przebóstwiłeś w Swojej Boskości, aby wszyscy ludzie mogli dojść do poznania życia w Woli Bożej.
Ojcze nasz, któryś jest w niebie,…
Któryś za nas cierpiał rany….
Matko Boża, wyryj głęboko w mojej duszy rany Jezusa
IV Stacja
Jezus spotyka swoją Matkę
Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Ciebie,
Żeś przez krzyż swój święty świat odkupić raczył.
Kochana duszo, pragnienie jest kluczem do życia w Woli Bożej, ponieważ tęsknota za tym, co Jezus przygotował dla ciebie i co ci pokazuje i ofiarowuje, otwiera twoje serce i twoje życie na dar Boży. “Gdybyś wiedziała, czym jest dar Boży i kim jest Ten, który mówi do ciebie: Daj mi pić! Wtedy prosiłabyś Go, a dałby ci wody żywej.” (J 4,10)
Im bardziej twoja wola szuka życia w Bożej Woli, tym bardziej ją posiądziesz, tym bardziej Jezus może ci ją dać. Twoja ludzka wola będzie “zneutralizowana”, a twoja ludzka wola otworzy się na wielkie rzeczy, które Bóg dla ciebie przygotował, im bardziej i intensywniej będziesz pragnęła Bożej Woli. A Wola Boża chce dla ciebie życia w Woli Bożej. Sam Bóg zamknął Siebie w Swojej Woli, więc znajdziesz Boskie Życie i Boską Miłość tylko i wyłącznie w Boskiej Woli, jeśli całym swoim istnieniem pragniesz tego, czego Bóg dla ciebie chce. Wtedy to otrzymasz. Ale ta tęsknota, droga duszo, ma niewiele wspólnego z uczuciem, ale z miłością, która przynagla cię do kochania. Ma to związek z całym twoim życiem, które składa się z jednoczesnych i następujących po sobie czynów.
Jezu, Ty, Nowy Adam, spotykasz Nową Ewę, swoją Matkę, na drodze krzyżowej, na drodze cierpienia, na via Dolorosa. Cóż za spotkanie dwojga, którzy tu na ziemi żyją całkowicie, wyłącznie i bez zastrzeżeń w Woli Bożej. Jezu, Ty powiedziałeś: “Proście, a będzie wam dane, szukajcie, a znajdziecie, kołaczcie, a otworzą wam. Kto bowiem prosi, otrzymuje; kto szuka, znajduje; a kołaczącemu otworzą”.(Mt 7, 7+8)
Proszę Cię i szukam życia w Twojej Bożej Woli. Pukam, aby ludzie zaczęli podążać za Prawdziwą Gwiazdą Polarną: Twoją Świętą Wolą!
Ojcze nasz, któryś jest w niebie,…
Któryś za nas cierpiał rany….
Matko Boża, wyryj głęboko w mojej duszy rany Jezusa
V Stacja
Szymon z Cyreny pomaga Jezusowi nieść krzyż
Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Ciebie,
Żeś przez krzyż swój święty świat odkupić raczył.
Umiłowana duszo! Dla kogo czynisz to, co czynisz? Czy robisz to dla siebie, dla kogo, czy dla czego? Jaka jest intencja u źródła, u korzenia twoich działań? Intencja jest czynnikiem decydującym. Bezinteresowna intencja dla Boga pochodzi z miłości, którą jest sam Bóg. Czy jesteś gotowy w jednej chwili porzucić wszystko, co robisz, aby zrobić coś innego, a nawet coś przeciwnego do tego, co robisz? Oddaj swoje działania Bogu i bądź wolny od wszelkiego strachu. Pozwól Bogu działać w tobie i przez ciebie dla Boga, bez względu na to, co to jest. To jest wskaźnik, miara tego, czy jesteś w Woli Bożej: czy jesteś wolny od strachu, zawsze gotowy porzucić wszystko, co robisz, czy jesteś gotowy zrobić coś innego w jednej chwili. Spójrzmy na Abrahama: “Rzekł Bóg: Weź twego syna jedynego, którego miłujesz, Izaaka, idź do ziemi Moria i tam złóż go w ofierze całopalnej na jednej z gór, które ci wskażę. Abraham wstał wczesnym rankiem, osiodłał osła, wziął dwóch młodych sług i syna Izaaka, narąbał drewna na ofiarę i wyruszył do miejsca, które Bóg mu wyznaczył”. (Rdz 22, 2+3)
A potem: “Nie wyciągaj ręki przeciw chłopcu i nie czyń mu nic złego! Teraz bowiem wiem, że boisz się Boga; nie odmówiłeś mi swego jedynego syna”. (Rdz 22:12) Ty, Jezu, uwielbiasz się ukrywać. Dlatego ukryłeś wielkość prawdziwego powołania Twojego człowieka w jego niepozornych, pozornie bez znaczenia działaniach. Chcesz podnieść życie Twojego upadłego człowieka do czegoś więcej, niż stworzyłeś go przy pierwszym stworzeniu. Człowiek ma czynić na boski sposób rzeczy, tak jak czynił to kiedyś. To boskie działanie jest czystym darem Twojej Łaski. Przychodzi do człowieka tylko od Ciebie. W Twojej Boskiej Woli już ukryłeś i zdeponowałeś wszystko, co boskie, a co należy się każdemu człowiekowi z osobna. Człowiek ma prawo być tym, kim powinien być zgodnie z Twoją Świętą Wolą. Jezu, oddaję do Twojej dyspozycji moją ludzką wolę, największą i najpiękniejszą rzecz, jaka kiedykolwiek stała się przez Ciebie, aby Twoja Boska Wola mogła się urzeczywistnić w ludzkiej woli.
Ojcze nasz, któryś jest w niebie,…
Któryś za nas cierpiał rany….
Matko Boża, wyryj głęboko w mojej duszy rany Jezusa
VI Stacja
Weronika ociera twarz Jezusowi chustą
Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Ciebie,
Żeś przez krzyż swój święty świat odkupić raczył.
Umiłowany Jezu! Nareszcie znalazł się ktoś, kto ma otwarte serce na to nowe serce i nowego ducha, którego Ty chcesz wlać w ukochanego człowieka. “Daję wam serce nowe i ducha nowego tchnę do waszego wnętrza. Wyrwę ci serce kamienne z piersi i dam ci serce z ciała”. (Ezechiela 36,26) Ryzykując śmiercią, nie zważając na własne życie, Weronika, prawdziwa ikona miłości, ta, która ma być obrazem Boga, tak jak Ty, wręcza Ci chustę. Ty, umiłowany Jezu, chcesz ” odwzorować” siebie w czynach, w uczynkach człowieka. Tu na ziemi, w Swoim Świętym Człowieczeństwie, “przeżyłeś” wszystkie działania Swojej ludzkiej istoty, aby pomnożyć je w Swojej boskości dla każdego z Twoich ukochanych stworzeń. Twoje Boskie Życie chce nabrać kształtu w życiu człowieka. To jest Dzieło Boga: Stworzenie!
Nigdy nie przestałeś być Stwórcą. Wręcz przeciwnie – stworzyłeś życie na nowo, aby Twój człowiek mógł mieć zupełnie nowe, “Nowe Boże Życie”. Jest to Boża Wola, w której zdeponowałeś to, co bosko wielkie dla każdej pojedynczej istoty ludzkiej, która wprowadza czyny Boga w czyny człowieka. W chwili, gdy istota ludzka działa zgodnie z Bożą Wolą, ” przebóstwiasz ” jej czyny. Jak to jest możliwe, pozostaje Twoją tajemnicą. Twój człowiek może przyjąć to od Ciebie ze zdumieniem i wdzięcznością. Ty, Jezu, przywracasz obraz Boga w człowieku. W życiu Woli Bożej Twój człowiek staje się i jest podobny do Ciebie. Dobry ojciec daje swoim dzieciom wszystko, co posiada. O ileż bardziej Miłość daje miłość Twojemu człowiekowi! Moje działania należą do Ciebie, mój ukochany Jezu. Oddaję je Tobie dobrowolnie, bezwarunkowo i bez zastrzeżeń, aby Twoje Boże Czyny, którymi żyłeś w Swoim Świętym Człowieczeństwie, nabrały kształtu w człowieku, a Twoja Boska Wola zaczęła panować nad nim, w nim i przez niego.
Ojcze nasz, któryś jest w niebie,…
Któryś za nas cierpiał rany….
Matko Boża, wyryj głęboko w mojej duszy rany Jezusa
VII Stacja
Jezus upada po raz drugi
Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Ciebie,
Żeś przez krzyż swój święty świat odkupić raczył.
Jezu, Ty chcesz ustanowić królestwo Twojej Boskiej Woli na ziemi. W tym celu dajesz swojemu człowiekowi poznanie(wiedzę) życia w Woli Bożej. W tym poznaniu(wiedzy) umieszczasz światło Twojej Bożej Woli, tak że on, Twoja ludzka istota, otrzymuje “kroplę” życia w Bożej Woli wraz z tym poznaniem. Wraz z poznaniem życia w Bożej Woli, Ty już dajesz życie w Bożej Woli, gdy Twój człowiek przekłada poznanie, które mu objawiasz, na swoje życie. Ty chcesz podnieść życie człowieka, Twojego umiłowanego stworzenia, z prochu. Chcesz, aby człowiek żył na ziemi tak, jak żyje w niebie. “Przyjdź królestwo Twoje, bądź Wola Twoja jako w niebie, tak i na ziemi”. Tak powinien modlić się człowiek. Ty sam umieszczasz pragnienie Swego Serca w jego sercu, o które powinien się modlić i prosić, ponieważ to właśnie przygotowałeś, chcesz dać i urzeczywistnić: Królestwo Twojej Bożej Woli na ziemi. “Starajcie się raczej o Jego królestwo, a te rzeczy będą wam dodane.32 Nie bój się, mała trzódko, gdyż spodobało się Ojcu waszemu dać wam królestwo. (Łk 12, 31+32)
Ty, Jezu, upadasz z miłości, aby uchwycić i dosięgnąć każdego z Twoich upadłych stworzeń. Wzywam Boskie Akty, których Ty, Jezu, dokonałeś i dałeś mi przykład tutaj na ziemi w Twoim Świętym Człowieczeństwie, do wszystkich moich działań, aby pragnienie Bożego Serca, Królestwo Woli Bożej, mogło się urzeczywistnić na ziemi.
Ojcze nasz, któryś jest w niebie,…
Któryś za nas cierpiał rany….
Matko Boża, wyryj głęboko w mojej duszy rany Jezusa
VIII Stacja
Jezus spotyka płaczące niewiasty
Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Ciebie,
Żeś przez krzyż swój święty świat odkupić raczył.
Jezu, Twój człowiek świadomie lub nieświadomie płacze nad utraconą niewinnością. Żyjąc w Woli Bożej, człowiek znał kiedyś tylko jedną rzecz: Wolę Bożą. On, Twoje umiłowane stworzenie, żył w pełni Boskiego Światła, które jaśniało w nim i jednocześnie czyniło go promiennym. Jezu, Ty przywracasz człowiekowi pierwotną niewinność, aby znów miał tylko jedną tęsknotę, jedno spojrzenie na Ciebie, swojego Pana, Mistrza i Boga.
“A gdy spojrzeli w górę, ujrzeli tylko Jezusa”. (Mt 17,8)
Życie w Woli Bożej sprawia, że istota ludzka całkowicie jednoczy się z Tobą. Twoja ludzka istota i Ty macie całkowicie połączyć się ze sobą zgodnie z Twoją Świętą Wolą.
Chociaż osoby są nadal postrzegane, są jednak ze sobą jednym sercem i jedną duszą. Tak więc sam Bóg nie wystarczy, ponieważ ktokolwiek nie ma Twojej Boskiej Woli, nigdy nie będzie jednym sercem i jedną duszą z Tobą. Ale to “stopienie” może nastąpić tylko w “wysokim reaktorze” Twojej Bożej Woli. A Ty, Jezu, jesteś bramą, wejściem i ścieżką. Tylko i wyłącznie przez Ciebie człowiek może dotrzeć do Ojca. “Serce” Trójcy Przenajświętszej otwiera się szeroko dla wszystkich, którzy pozwalają się połączyć w jedną rodzinę Bożą. Twoje Święte Człowieczeństwo jest bramą do tego, Jezu! Jezu, przelewam wszystkie moje czyny w Twoje Człowieczeństwo. Nie moja, lecz Twoja Wola niech się stanie, aby ludzkość stała się jedną rodziną w Bogu.
Ojcze nasz, któryś jest w niebie,…
Któryś za nas cierpiał rany….
Matko Boża, wyryj głęboko w mojej duszy rany Jezusa
IX Stacja
Jezus upada po raz trzeci
Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Ciebie,
Żeś przez krzyż swój święty świat odkupić raczył.
Ty, Jezu, dajesz swojemu ludowi trzy bochenki chleba, aby umocnić go w drodze przez życie. Pierwszym chlebem jest ten, który człowiek otrzymuje od Twojej Boskiej Opatrzności dla przetrwania swojego materialnego ciała. Drugim chlebem jesteś Ty sam, Stwórca, Mistrz i Pan Twojego umiłowanego stworzenia. Stajesz się dla niego Chlebem Żywym, aby być bliżej niego niż on sam siebie, gdy spożywa Ciebie, swego Boga. Przychodzisz do niego, aby dać mu wszystko, czym jesteś i wszystko, co masz. Święta Eucharystia jest darem Boga, doskonałym dziękczynieniem Boga Bogu, którym jesteś Ty. Droga duszo, Bóg, Święta Eucharystia, daje Siebie tobie bezwarunkowo i całkowicie, abyś ty mogła dać Boga Bogu. Wszystko, o co Bóg cię prosi, On również ci daje. Nie musisz dawać niczego od siebie. Wszystko, co musisz zrobić, to powiedzieć “tak” ku temu co niemożliwe, a co tylko Bóg może uczynić możliwym. Trzecim chlebem jest pokarm, którym żyje sam Jezus. “Lecz On rzekł do nich: ‘Ja żyję z pokarmu, którego wy nie znacie’. Wtedy uczniowie mówili jeden do drugiego: “Czy ktoś Mu przyniósł coś do jedzenia?”. Jezus rzekł do nich: Moim pokarmem jest wypełnić Wolę Tego, który Mnie posłał, i dokończyć Jego dzieła.” (J 4:32-34) Jezus żyje wypełniając Wolę Bożą, dlatego Jego pokarmem jest Życie w Woli Bożej, ponieważ tylko w Niej człowiek wypełnia Wolę Bożą “całościowo”, w całym swoim życiu i z całym swoim życiem. W Chlebie Chlebów, w Woli Bożej, ty sama stajesz się przez Boga, umiłowana duszo, chlebem, który daje pożywienie wszystkim.
Żyjąc w Woli Bożej, każde twoje działanie jest Boskie i posiadasz Boskie Życie. Jezus, który przychodzi do ciebie w postaci Świętej Eucharystii, bierze cię za rękę. Podnosi cię do Nowego Życia w Woli Bożej, które już dla ciebie przygotował. Pójdź za Nim! Jezu, Twoim pokarmem jest pełnienie Woli Bożej i dokończenie dzieła Stworzenia. Mówię Ci bez zastrzeżeń “tak” dla Twojej Boskiej Woli we mnie i przeze mnie, aby Wola Boża wypełniła się na ziemi, tak jak jest w niebie.
Ojcze nasz, któryś jest w niebie,…
Któryś za nas cierpiał rany….
Matko Boża, wyryj głęboko w mojej duszy rany Jezusa
X Stacja
Jezus odarty z szat
Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Ciebie,
Żeś przez krzyż swój święty świat odkupić raczył.
Umiłowany Jezu, Ty dajesz swojemu umiłowanemu stworzeniu swoje Boskie Serce i swoją Boską Wolę. Chcesz uszczęśliwić człowieka w najdoskonalszy sposób. Stworzyłeś go w tym celu, aby mógł uczestniczyć w Twoim szczęściu, w Twojej Chwale. Wysławiasz człowieka, aby człowiek mógł wysławiać Ciebie.
Po jego wyjściu rzekł Jezus: «Syn Człowieczy został teraz otoczony chwałą, a w Nim Bóg został chwałą otoczony. 32 Jeżeli Bóg został w Nim otoczony chwałą, to i Bóg Go otoczy chwałą w sobie samym, i to zaraz Go chwałą otoczy.“. (Jan 13, 31+32)
Aby Twój człowiek mógł Cię uwielbić we właściwy sposób, a tym samym otrzymać udział w Twojej Chwale, odbierasz mu ludzką wolę. Twoja Najświętsza Wola, Wola Boża, “okrada” ludzką wolę z jej woli, aby Twoja Boska Wola mogła mieć dostęp do ludzkiej woli, aby nad nią panować. Jest to “rabunek miłości”, aby ludzka wola stała się ofiarą miłości.
Ale Twój człowiek, Jezu, musi wyraźnie tego pragnąć i prosić o to Ciebie. Kierując całą ludzką wolę ku Twojej Świętej Woli, odzierasz upadłą ludzką istotę z szaty śmierci, aby przyodziać ją w Nową Szatę, szatę Żyjącego, Jedynego Prawdziwego, którym jesteś Ty Sam. Chcesz przyodziać Swoją ludzką istotę Życiem Wiecznym, Boskim Życiem, aby Twoje ukochane stworzenie mogło być takie, jakim Ty jesteś, nie będąc Bogiem. Jezu, dla tych, którzy kochają Boga, wszystko obróci się ku dobremu. “Wiemy też, że Bóg z tymi, którzy Go miłują, współdziała we wszystkim dla ich dobra, z tymi, którzy są powołani według [Jego] zamiaru. “(Rz 8:28) Chcę ufać Ci bez zastrzeżeń, wiedząc i wierząc, że wszystko w moim życiu pochodzi od Ciebie i jest tak ułożone, aby ludzie całkowicie i bez reszty oddawali Ci prawa do swojego życia.
Ojcze nasz, któryś jest w niebie,…
Któryś za nas cierpiał rany….
Matko Boża, wyryj głęboko w mojej duszy rany Jezusa
XI Stacja
Jezus przybity do krzyża
Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Ciebie,
Żeś przez krzyż swój święty świat odkupić raczył.
Jezu, Twoja Najświętsza Wola przybiła Cię do krzyża. Chciałeś odkupienia i zbawienia Twojej ukochanej ludzkiej istoty. Dlatego Ty, Żywa Miłość, pozwoliłeś przybić się do krzyża i związałeś go ze sobą na zawsze. I ta Twoja największa miłość tutaj na ziemi świeci z krzyża i nie zna ani przestrzeni, ani czasu. “Nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś życie swoje oddaje za przyjaciół swoich. Wy jesteście przyjaciółmi moimi, jeśli czynicie to, co wam przykazuję”. (J 15, 13+14)
“Największą” miłość ma ten, kto żyje w Woli Bożej. Droga duszo! “Gwoździe miłości” trzymają cię na krzyżu. Przybijają cię do krzyża. Twój Pan i Mistrz, twój Bóg i Stwórca nie był zbyt słaby, aby usunąć krzyż z twojego życia. Jeśli więc krzyż nadal istnieje w twoim życiu, to dlatego, że tak chce twój Odkupiciel i Zbawiciel. Zbawienie odnosi się do twojej duszy, do ciebie, umiłowana duszo, ponieważ twój Ojciec i Stwórca twojej duszy nie chce, aby choćby jedna dusza została utracona. Zbawienie jednak zawsze podaje rękę “nowemu stworzeniu”. Twój Budowniczy i Zbawiciel dokonał tego na Golgocie z miłości do ciebie, umiłowana duszo. To był czyn miłości z Jego strony, Jego wkład, że tak powiem. Twoim wkładem jest jednak przyjęcie odkupienia dokonanego przez Niego i wielkich rzeczy, które Bóg już dla ciebie przygotował, a tym samym stanie się “Nowym Stworzeniem Boga”. Tylko wtedy odkupienie zostanie w tobie urzeczywistnione. Jednak “nowe stworzenie” ponownie całkowicie podporządkowuje swoje życie Woli Bożej, żyje święcie i bez winy przed Bogiem albo żyje w Woli Bożej. Jezu, Ty stałeś się dla mnie “Nowym” Boskim Życiem, Ty, który jesteś samym życiem. “Ja jestem drogą i prawdą, i życiem”. (Jana 14,6) Chcę stać się Nowym Stworzeniem, aby mógł powstać królewski Lud Boży w Królestwie, w Królewskiej Twojej Bożej Woli na ziemi.
Ojcze nasz, któryś jest w niebie,…
Któryś za nas cierpiał rany….
Matko Boża, wyryj głęboko w mojej duszy rany Jezusa
XII Stacja
Jezus umiera na krzyżu
Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Ciebie,
Żeś przez krzyż swój święty świat odkupić raczył.
Jezu, Twój człowiek – Adam po jego stworzeniu nie sprawował “ofiary”. Nie było jeszcze ołtarza, ponieważ ludzka wola Adama, Twego umiłowanego stworzenia, była zarówno ołtarzem, jak i ofiarą. Adam nieustannie zrzekał się własnej woli z miłości do Boga, ponieważ Ty dałeś mu przykazanie miłości, które wymagało od niego tego dobrowolnego i nieustannego wyrzeczenia.
Posłuszeństwo Twojemu przykazaniu i dobrowolne ukierunkowanie jego woli na nie, umożliwiło Twojej Boskiej Woli splecenie się z ludzką wolą Adama. “Wtedy Pan Bóg rozkazał człowiekowi: ‘Z wszelkiego drzewa tego ogrodu możesz spożywać, ale z drzewa poznania dobra i zła nie będziesz spożywał, bo gdy tylko zjesz z niego, niechybnie umrzesz’.” (Rdz 2, 16+17) Kiedy Adam dał władzę swojej woli i w ten sposób utracił niewinność, podążając za swoją “samowolą”, celebracja ofiary dla Boga stała się koniecznością dla człowieka, ponieważ teraz prawie całkowicie stracił Ciebie, swojego Boga, w którym Adam żył w pełni.
“Po pewnym czasie Kain przyniósł Panu ofiarę z owoców polnych; Abel również przyniósł ofiarę z pierwocin swojej trzody i jej tłuszczu”. (Rdz 4, 3+4) Twój człowiek utracił Ciebie, swego Pana i Boga, z własnej winy do tego stopnia, że musiałeś objawić mu się na nowo. Człowiek pragnął zjednoczyć się ze swoim Bogiem, dlatego przyjąłeś jego ofiarę, dzięki której człowiek ponownie skierował swoją wolę i intencje ku Tobie, swojemu Bogu.
Kiedy człowiek wycofał swoją wolę od Ciebie, w jego życiu pojawił się grzech, a zatem śmierć, cierpienie i krzyż. Otóż człowiek zapragnął powrócić do swej pierwotnej nieskazitelności. Zrozumiał, że tylko Ty, jego Bóg, możesz wszystko naprawić. Wezwał więc Ciebie i ofiarował Ci byki, kozły i baranki, aby Cię ułagodzić i zyskać Twoją przychylność oraz uwolnić się od uciążliwego ciężaru grzechu, który oddziela go od Ciebie.
Przez Mojżesza, Twojego sługę i szafarza, dałeś swemu wybranemu ludowi surowe przepisy i przykazania w Prawie. Wszystko to służyło woli człowieka aby otwarła się dla Ciebie.
“Po odczytaniu przez Mojżesza wszystkich przykazań Prawa całemu ludowi, wziął krew młodych cielców i kozłów wraz z wodą, czerwoną wełną i hizopem i pokropił samą księgę, i cały lud, mówiąc: ‘To jest krew przymierza, które Bóg dla was ustanowił’. Następnie w ten sam sposób pokropił krwią namiot i wszystkie święte przedmioty.
Prawie wszystko oczyszcza się krwią według Prawa, a bez przelania krwi nie ma przebaczenia”. (Hebr. 9:19-22)
Jezu, Ty uczyniłeś siebie ołtarzem, kapłanem i ofiarą dla każdego z Twoich umiłowanych stworzeń. W Swoim Świętym Człowieczeństwie pojednałeś ludzką wolę z Boską, tak że Boska Wola może i potrafi ponownie znaleźć się w ludzkiej woli. Odkupiłeś swoją ludzką istotę do Nowego Życia w Bożej Woli poprzez swoją ofiarę i swój kapłański czyn, ponieważ w Twoim Świętym Człowieczeństwie Twoja ludzka wola była ponownie ołtarzem, na którym poświęciłeś swoją ludzką Wolę Bogu, aby Boska Wola mogła ponownie w pełni posiąść ludzką wolę.
“Ale nie moja wola, lecz Twoja niech się stanie”. ( Łk 22, 42) W ten sposób bunt Twojej ukochanej ludzkiej istoty został pokonany, ponieważ zjednoczyłeś obie wole ze sobą, a Twoja Boża Wola może ponownie decydować i rządzić Twoim ludzkim stworzeniem.
Jest pokój! Przyjdź do mnie Boża Wolo, przyjdź do mojej ludzkiej woli. To jest to, czego pragnę z całej mojej woli, aby prawdziwy pokój mógł w końcu, w końcu przyjść na ziemię.
Ojcze nasz, któryś jest w niebie,…
Któryś za nas cierpiał rany….
Matko Boża, wyryj głęboko w mojej duszy rany Jezusa
MODLITWA O UZDROWIENIE I UWOLNIENIE (najlepiej odmawiana przed Krzyżem Chrystusa) Ukrzyżowany Jezu, mój ukrzyżowany Panie i Mistrzu! Niech Twoja Święta i Drogocenna Krew, którą przelałeś za mnie z miłości do mnie, zstąpi na mnie i przeniknie całą moją istotę i istnienie. Twoja Święta i Drogocenna Krew, mój Zbawicielu i Stwórco, Jezu Chryste, niech płynie we mnie i przeze mnie. Uzdrów teraz wszystko we mnie i wokół mnie, co chcesz uzdrowić, aby Twoja Boska Wola mogła być we mnie żywa. Uwolnij mnie od wszystkiego, co oddziela mnie od Ciebie i życia Twojej Bożej Woli we mnie. Proszę Cię o przebaczenie wszystkich moich grzechów. Jezu Chryste, mój Panie i mój Boże, uzdrów mnie! Jezu Chryste, mój Stwórco i Odkupicielu, uwolnij mnie! Maryjo, Królowo Woli Bożej, módl się za mną do Boga, Najwyższego. Amen
XIII Stacja
Jezus zdjęty z krzyża
Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Ciebie,
Żeś przez krzyż swój święty świat odkupić raczył.
Jezu, z krzyża dałeś nam ludziom, Twoim umiłowanym dzieciom, Twoją Matkę jako naszą Matkę. “Gdy Jezus ujrzał Matkę swoją, a z Nią ucznia, którego miłował, rzekł do Matki: Niewiasto, oto syn Twój! Potem rzekł do ucznia: ‘Oto Matka twoja! (J 19, 26+27)
Teraz, zdjęty z krzyża, pozwalasz się ponownie umieścić w matczynych ramionach Maryi.
Tak jak kiedyś, powracasz na Łono swojej Matki. Po raz kolejny pokazujesz swojemu człowiekowi, gdzie musi się zwrócić, aby znaleźć Prawdziwe Życie. Powierzyłeś swojej Matce Twoje Stworzenie. Ona jest Odnowicielką ludzkości i Twojego Kościoła, całego Twojego Stworzenia. Dzieci są powierzone ich Matce, aby mogły stać się i prawdziwie być dziećmi Bożymi. Gdzie jest Matka, tam jest życie. Tak więc tam, gdzie jest Matka Boża, musi być i Bóg. A gdzie jest życie, tam musi być Wola Boża. Bez Woli Boga nie ma życia, ponieważ sam Bóg zamknął się w Swojej Świętej Woli.
Dlatego życie można znaleźć tylko w Woli Bożej. Sam Bóg nie wystarczy, ponieważ tylko ci, którzy mają Wolę Bożą, mają również Jego – Boga! Życie jest w Woli Boże, ponieważ Boskie Życie Boga – Życie Wieczne jest w Bogu, który ukrywa się w Swojej Świętej Woli.
Matko Życia, Dziewico Dziewic, nosisz w sobie Życie Boże, bo żyjesz tu na ziemi wyłącznie w Woli Bożej. Powołaniem, które Bóg Ci dał, jest być Współodkupicielką z Odkupicielem i prowadzić człowieka, stworzenie umiłowane przez Boga, do dopełnienia odkupienia – do “Nowego Życia” w Woli Bożej, aby człowiek, tak jak Ty, która jesteś w pełni człowiekiem, mógł stać się Nową Ewą, Nowym Adamem. “Adam, Pierwszy Człowiek, stał się ziemską żywą istotą. Ostatni Adam stał się życiodajnym duchem. Ale najpierw nie przychodzi to, co nadprzyrodzone; najpierw przychodzi to, co ziemskie, a potem to, co nadprzyrodzone. Pierwszy Człowiek pochodzi z ziemi i jest ziemią; Drugi Człowiek pochodzi z nieba. Tak jak ten, który pochodził z ziemi, był ziemski, tak też ziemscy są jego potomkowie. A jak ten, który jest z nieba, jest niebiański, tak i jego potomkowie”. (1 Kor 15:45-48) Maryjo, Matko Miłosierdzia i Królowo Królowych. Poświęcam się Tobie bez zastrzeżeń i całkowicie, abym mógł stać się całkowicie i bez zastrzeżeń Nowym Stworzeniem Boga, którym Ty, moja Matko, już jesteś. Maryjo, Królowo Woli Bożej, módl się za całą ludzkość!
Ojcze nasz, któryś jest w niebie,…
Któryś za nas cierpiał rany….
Matko Boża, wyryj głęboko w mojej duszy rany Jezusa
XIV Stacja
Złożenie Jezusa do grobu
Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Ciebie,
Żeś przez krzyż swój święty świat odkupić raczył.
Umiłowany Jezu! Jeśli ludzka wola Twego upadłego stworzenia, człowieka, nie poddaje się Twojej Boskiej Woli, to nie przynosi owocu. “Jeżeli ziarno pszenicy wpadłszy w ziemię nie obumrze, zostanie tylko samo, ale jeżeli obumrze, przynosi owoc obfity”. (Jana 12:24) Ludzka wola może wytworzyć z samej siebie tylko ludzką wolę. Ludzka wola Adama doprowadziła do upadku rasy ludzkiej, ponieważ ludzka wola Adama była nieposłuszeństwem i buntem przeciwko Tobie, przeciwko przykazaniu miłości, które nakazałeś mu przestrzegać. Ludzka wola człowieka nie może wytworzyć z siebie niczego boskiego. Dlatego ludzka wola może wpaść w Twoją Boską Wolę, aby potem przynieść obfite owoce. Ty dajesz człowiekowi wszystko, czego potrzebuje do swojego “przebóstwienia”. Ale Ty, mój Boże i mój Panie, potrzebujesz ludzkiej woli Twojego człowieka, bez zastrzeżeń, bezwarunkowo i całkowicie. Pragnąć Boga całą swoją wolą, oto co się liczy. Ty, wcielone Słowo Boże, przyjąłeś ludzką naturę z miłości do Twojego ukochanego człowieka. Uczyniłeś się dla niego ziarnem pszenicznym, aby Twoja Ludzka Wola mogła wpaść w Dobrą Ziemię – w Twoją Bożą Wolę. Tylko Ty jesteś Bogiem i w Swojej, i ze Swoją Boską Naturą przyniosłeś nieskończony owoc: ludzka wola może ponownie wpaść w Boską Wolę – z łaski i z miłosierdzia dałeś ludzkości w Swoim Świętym Człowieczeństwie wielki Boski Dar Nowego Życia – Życia w Boskiej Woli na ziemi. Nasienie Królestwa Twojej Bożej Woli jest ukryte w dobrej Ziemi. Kiedy Twój człowiek, z Twoją Boską pomocą w poszukiwaniu prawdziwej Miłości, znajdzie skarb na polu, rozpoczyna się Nowa Era Ducha Świętego, w którą wejdzie ludzkość. “Królestwo Niebiańskie jest jak skarb zakopany na polu. Pewien człowiek odkrył go, ale zakopał ponownie. Z radości sprzedał wszystko, co miał, i kupił pole”. (Mt 13, 44)
Wszechmogący Wieczny Boże, Przenajświętsza Trójco – Ojcze, Synu i Duchu Święty, Ty ustanowiłeś Królestwo Twojej Bożej Woli na ziemi. “Wszystkie krańce ziemi ujrzały zbawienie naszego Boga. Wykrzykujcie z radości przed Panem, cała ziemio; radujcie się, weselcie i śpiewajcie!” (Psalm 98, 3+4) Kłaniam się z głęboką czcią przed Tobą, Trójco Przenajświętsza, i wielbię Cię. Weź moje życie, weź je całkowicie i zrealizuj we mnie i przeze mnie to, co już postanowiłeś i ustanowiłeś w Twojej Najświętszej Woli.
Ojcze nasz, któryś jest w niebie,…
Któryś za nas cierpiał rany….
Matko Boża, wyryj głęboko w mojej duszy rany Jezusa
XV Stacja Zmartwychwstanie
Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Ciebie,
Żeś przez krzyż swój święty świat odkupić raczył.
Ojciec uwierzytelnił Cię, Jezu, swoją pieczęcią. “Jego to bowiem pieczęcią swą naznaczył Bóg Ojciec“. (Jana 6, 27) Nikt nie żyje sam z siebie, ponieważ Ty jesteś Stwórcą życia – Ty jesteś Życiem. Życie, którym Sam jesteś, zmartwychwstało do Nowego Życia, aby Twoje umiłowane stworzenie, człowiek, mógł mieć Nowe Życie w Tobie.
Nowe Życie jest życiem “zmartwychwstałym”, które przemienia upadłego człowieka w Nowe Boże Stworzenie, w Twoje Nowe Stworzenie, mój Jezu. Uczyniłeś Siebie zmartwychwstaniem dla Swojej ludzkiej istoty. Życie staje się Nowym Życiem dla Jego umiłowanego stworzenia. Nowe życie ostatecznie wyzwala człowieka ze starej niewoli. Podnosi go do królewskiej godności Króla królów, którym Ty jesteś.
“Z radością dziękujcie Ojcu, który was uzdolnił do uczestnictwa w dziale świętych w światłości..” (Kolosan 1,12) Dajesz swojemu człowiekowi udział w losie świętych w niebie, aby mógł żyć na ziemi tak jak w niebie i aby niebo mogło przyjść na ziemię. Przywracasz pierwotną Boską harmonię i porządek, dla których stworzyłeś wszystkie stworzone rzeczy, a które człowiek zniszczył i utracił, gdy podążał za własną wolą.
“I usłyszałem donośny głos mówiący w niebie: «Teraz nastało zbawienie, potęga i królowanie Boga naszego i władza Jego Pomazańca, bo oskarżyciel braci naszych został strącony, ten, co dniem i nocą oskarża ich przed Bogiem naszym.“(Apokalipsa 12,10)
Nadszedł czas, Nowa Era na ziemi, odnowione oblicze ziemi, czas Królestwa Twojej Bożej Woli, urzeczywistnienie Modlitwy Pańskiej, której sam nauczyłeś ludzkość: “Przyjdź Królestwo Twoje, bądź wola Twoja jako w niebie, tak i na ziemi”. Jezu, przez Twoje zmartwychwstanie otworzyłeś bramę życia dla Twojego człowieka do Nowego Życia w Twojej Boskiej Woli. Teraz, Jezu, dotarliśmy do końca Twojej Męki. Ten koniec Twojej Męki otwiera początek Nowego Życia dla rasy ludzkiej. Do tej pory zatrzymaliśmy się przy Twoim Krzyżu. Ale Ty mówisz do każdego z nas: “Idź dalej”.
Nie chcemy zatrzymać się na Twoim Krzyżu, ale chcemy pozwolić się przemienić w Twoje Nowe Stworzenie, pragnąc(chcąc) Twojej Boskiej Woli całą naszą ludzką wolą, aby być ” całkowicie przebóstwionymi ” w Tobie, przez Ciebie i z Tobą, aby wszystkie nasze czyny w Twojej Boskiej Woli stały się Nieskończoną Miłością, która pozostaje na wieczność. “BĄDŹ UWIELBIONY, MÓJ BOŻE, PRZEZ I W TWOJEJ BOSKIEJ WOLI”.
Ojcze nasz, ….
Któryś za nas cierpiał rany….
Matko Boża, wyryj głęboko w mojej duszy rany Jezusa